เครื่องประดับงานแต่งงาน: Diadem และ Tiara
เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าคนโบราณมาพร้อมกับตรา ในขั้นต้นมันเป็นทางเลือกชนิดหนึ่งของพวงหรีดดั้งเดิมของใบไม้และดอกไม้: แทนที่จะเป็นคนร่ำรวยที่สวมริบบิ้นโลหะเรียบที่เรียบง่าย เครื่องประดับเหล่านี้ค่อยๆกลายเป็นสัญลักษณ์ของพลังอำนาจศักดิ์ศรีและต้นกำเนิดของชนชั้นสูง ตัวอย่างเช่นมันเป็นห่วงเหล่านี้สวมใส่โดยนักบวชและฟาโรห์ศาลในอียิปต์โบราณ ต่อมาเครื่องหมายการค้าเริ่มได้รับการตกแต่งอย่างหรูหราด้วยแหวนชั่วคราวและอัญมณีและเปลี่ยนรูปร่างเปลี่ยนหน้าผากโบราณให้เป็นสิ่งที่เราหมายถึงในตอนนี้ แน่นอนว่า diadems ที่ทำในภูมิภาคต่าง ๆ (ในยุโรปตะวันออกและกลาง) และในยุคต่าง ๆ (สมัยโบราณ, ยุคกลาง, ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา, เวลาใหม่) แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญจากกันและกัน.
ในศตวรรษที่ XVII-XVIII มงกุฎเป็นห่วงทองคำหนักหรือกึ่งห่วงตกแต่งอย่างหรูหราด้วยหินมีค่า การตกแต่งนี้สวมที่หน้าผาก: ผู้หญิงสมัยนั้นต้องการซ่อนขอบของวิก ผ้าโพกศีรษะขนาดใหญ่ค่อยๆบางลงและสง่างามยิ่งขึ้นและในศตวรรษที่ 19 ผู้หญิงสวมห่วงไฟที่ทำจากเพชรและโอปอลในลักษณะที่ว่าเกลียวโลหะที่เชื่อมต่อกันแทบจะมองไม่เห็น มันเป็นช่วงเวลาที่เริ่มสวมมงกุฎมงกุฏตามธรรมเนียมมาจนถึงทุกวันนี้: เหนือหน้าผากเพื่อให้เส้นผมหรือแม้แต่ทรงผมส่วนใหญ่สามารถมองเห็นได้.
หนึ่งในแนวโน้มแฟชั่นล่าสุดของอุปกรณ์จัดงานแต่งงานสำหรับเจ้าสาวคือการมีตราประทับงานแต่งงานบนหัวของเจ้าสาว ตัวแปรที่พบบ่อยที่สุดของมงกุฎงานแต่งงานคือริบบิ้นโค้งเสี้ยว (กว้างตรงกลาง - อาจมีจุด - และแคบลงรอบ ๆ ขอบ) ตกแต่งด้วยหินมีค่าหรือเทียม เกือบทุกครั้งที่เกลียวโลหะที่เชื่อมต่อกับก้อนหินแทบจะมองไม่เห็น.
เมื่อทำการ tiaras แต่งงาน jewelers หลักมักยืมรูปภาพจากเวลาผ่านไป ดังนั้นยุคบาโรกให้เครื่องประดับโลกสำหรับผมด้วยลวดลายดอกไม้ (ตัวอย่างเช่นในรูปแบบของพวงหรีดของดอกไม้หูและใบ) ครบครันด้วยธนูและริบบิ้น "Rococo" มอบความไม่สมมาตรทำจากโลหะมีค่าและหินของผีเสื้อและขนนกที่งามสง่า เครื่องประดับจัดงานแต่งงานแบบอาณาจักรมักจะเป็นส่วนหนึ่งของชุดเครื่องประดับ Parures ที่น่าประทับใจ (มงกุฎ, รัดเกล้า, มาลัยคาดผม, ต่างหู, สร้อยคอ, กำไล, จี้และหวี ฯลฯ ) และตกแต่งอย่างหรูหราด้วยอัญมณีที่มีค่าและแกะสลัก หินโมเสคและอินเลย์รวมถึงการใช้ปะการัง เครื่องหมายดังกล่าวควรจับคู่กับชุดแต่งงานสำหรับเจ้าสาว.
เครื่องประดับผมหญิงทั่วไปอีกอย่างหนึ่งคือมงกุฏ เริ่มแรกมงกุฏเป็นมงกุฎชนิดหนึ่งของกษัตริย์ตะวันออกโบราณต่อมาได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของการปกครองของสมเด็จพระสันตะปาปา แน่นอนว่าประเภทมงกุฏที่ผู้หญิงสวมใส่เป็นเครื่องประดับตอนเย็นนั้นแตกต่างจากคุณลักษณะของพ่อ.